Kanlı Eylül

Ülkemizde tarifsiz acı günler yaşıyoruz . Haberleri , gazeteleri takip ederken bile kahroluyorum . Gece uyumakta zorlanıyorum . Gece çok geç saatlere kadar televizyondan haberlere odaklıyız . Dinledikçe , duydukça içimize kazınıyor ince bir acı... 

Yürekler yangın yeri... Can dayanmaz... Yürek bedene sığmaz... Bu acıya yürek dayanmaz akıl almaz... Emek emek besle büyüt hasta olunca sabahlara kadar başını bekle göz bebeğin gibi bak başına bir iş gelmesin , ufacık canı yanmasın diye parala kendini hepsi kör bir kurşun için mi? 

O ailelerin o anaların acısını yüreğimde hissettikçe dayanamıyorum ki onların acısını tahmin bile edemiyorum.... Yutkunurken bir düğüm oluyor boğazım...

Bu acı hayatımızı etkiliyor.... ETKİLEMELİİİ DE....! 

Ben çocuğum ufacık bir boğaz enfeksiyonu oldu diye kendimi hırpalıyorken , o anneleri düşünemiyorum bile... Düşündükçe kalp atışım , nefes alışım değişiyor . Duyarsız olamıyorum .
Duyarsız olan hayat devam ediyor diye bas bas bağıran insanları boğazlayasım gelmiyor desem yalan olur . Tabii ki hayat devam ediyor edecek de... Ama azıcık SAYGI...!!!
Bir dur bak düşün ülke nereye gidiyor? Yaşanan kaos nedir ? Nedir bu laylaylom haller...?

Hakkari Dağlıca adeta yüreğimizi dağladı . Şehit düşen 16 askerimiz acısının üzerine Iğdır'daki patlamayla şehit düşen 14 polisimizin acısı da yüreklerimize tuz bastı...

Allah acılı ailelerine ve Türk halkına sabır versin . Allah şehitlerimize gani gani rahmet etsin . Ruhları şad , mekanları cennet olsun...

Allah sonumuzu hayır etsin... Gelecek artık çok daha korkutuyor...