Berrak son iki yıldır azimle ve büyük ısrarla kardeş istiyor. Hemen hemen her fırsatta dile getiriyor. Uzunca bir süre 'Biz ne zaman kardeş alacağız hadi gidip hemen bana kardeş alın' diyordu. Okula başladığından bu yana bu isteği daha da arttı. Okuldaki arkadaşlarının anneleri hamileymiş, kardeşi yeni doğanlar varmış. Resimler yapıyor. Beni çizip karnıma kalp yapıyor. 'Anne bak seni çizdim karnına kalp yaptım çünkü orada kardeşim var ' diyor. Tabii bu arada kardeşin alınan bir şey olmadığını bebeklerin anne karnında var olup dünyaya geldiklerini anlayacağı şekilde anlatmaya çalıştık.
Birgün okul sonrası 'günün nasıl geçti ?'sorusu sonrası 'anne senin karnında ne zaman kardeşim olacak, ben kardeşim olsun istiyorum okuldaki arkadaşlarımın annelerinin karnında kardeşleri var ben kardeşime emzik vermek biberonunu tutmak onu öpmek kucaklamak istiyorum ' dedi ve ağlamaya başladı. O an dondum kaldım ne diyeceğimi nasıl davranacağımı bilemedim. Sakinleştirmeye çalıştım. Ağlaması geçince de güzelce konuştuk. Biraz zamana ihtiyacımız olduğunu anlattım. 'Anladım daha bekleyeceğim yani' dedi. Sonra 'Eğer benim kardeşim olmazsa babama da sana da küseceğim kardeşim gelince barışırız' dedi. Bazen boyundan büyük laflar etmiyor mu ağzını yiyesim geliyor. :)
Bakmayın ağlanacak halime gülüyorum ben. Hem çalışan anne olmak hem ev hem iş hem çocuk üstüne 2. çocuk gözümü korkutmuyor değil. Aslında korkmak değil de rahata alışmanın, unumu eleyip eleğimi asmanın rahatlığından hep bunlar. :) Yoksa kardeş olabilene kardeş çok güzel şey hatta hayattaki en güzel şey kardeş olmak, olabilmek...Biz 3 kız kardeşiz, babası 4 kardeş ve tabii ki kardeş şart ama ülkemizin şu şartlarında yine de korkutuyor bazen gelecek...
Berrak'ın bu kardeş isteğinin üzerine bir de etrafın 'ooo zamanı gelmiş geç kalmışsınız kardeş olmalı niye geç kaldınız' gibi yorumları da beni benden alıyor. Milletçe seviyoruz böyle burun sokan yorumlar yapmayı. Aslında kardeş konusunda ilk çocuğumuzun kız olması büyük avantajmış bir de böyle yorumlar var. Bilemiyorum. Öyle diyollllaaaa. :)
Ülkemiz şartlarında çocuk sayısını ya da 2. çocuk planını maddi şartlar belirlese de her ailenin çocuk sayısı ya da kardeş şart mı değil mi düşüncesi farklı. Herkes için doğru çocuk sayısı da farklı. Çünkü her ailenin hayata bakışı, maddi olanakları, beklentileri, yetiştirme tarzları birbirinden çok farklı.
İlk çocuğa göre her şey daha kolay olacak diyenler var. Aslında doğru, rafa kaldırdığın bilgiler pat diye yeniden yapacaksın. Eee tecrübeyle de sabit nasıl olsa.
Her gün 'ben kardeş istiyorum' diyen çocuğumun baskısı altındayız. O zaman hayırlısı diyelim. :)
Ülkemiz şartlarında çocuk sayısını ya da 2. çocuk planını maddi şartlar belirlese de her ailenin çocuk sayısı ya da kardeş şart mı değil mi düşüncesi farklı. Herkes için doğru çocuk sayısı da farklı. Çünkü her ailenin hayata bakışı, maddi olanakları, beklentileri, yetiştirme tarzları birbirinden çok farklı.
İlk çocuğa göre her şey daha kolay olacak diyenler var. Aslında doğru, rafa kaldırdığın bilgiler pat diye yeniden yapacaksın. Eee tecrübeyle de sabit nasıl olsa.
Her gün 'ben kardeş istiyorum' diyen çocuğumun baskısı altındayız. O zaman hayırlısı diyelim. :)
